(به آنان که چشم گشودند به پاییزان)
خوش آمده ای به شهر شلوغ
چشم بگشادی به پاییزان
رستخیز رنگ می بینی؟
برگهای آبان زرد
برگهای اکتبر سرخ
در سماعی واپسین
به عشق بهشت عَدْن
زمین
رقصان
افتان
خیزان
زمزمه شان را می شنوی؟
از زیر کفشهای ناشکیب
این سپاهِ بی رقیب
با سیر زمان ستیزان
راستی را، در پی چیستند اینان؟
گذر از باد خزان؟
پرهیز از ناگزیر برگ ریزان؟
دوستی را، دمی نمی ایستند ایشان؟
تا مگر بیاندیشند
که پاییزِ برگ را گریزی نیست
مرگ را، گویا، گریزی نیست
رنج را اما شاید گریز راهی باشد
اینجا
اینک
اکنون
همچنان که فرو می افتند
به سوی بهشت عدْن
برگهای آبان زرد
برگهای اکتبر سرخ
اکتبر سرخ
اکتبر سرخ
رقصان
افتان
خیزان
کمبریج، ۲۰ اکتبر ۲۰۱۲
No comments:
Post a Comment