شعر زیر تقدیم می شود به شخص خودم(!)، یار دیرینم آرش افراز و رفیق راستینم علی معظمی
چون دره ها، عمیق
چون کوه ها، بلند
آزاد، یا به بند
سرخوش، یا نژند
ایستاده اند استوار
مردان کوتاه بالای بلند نظر
سلام بر فصل سبز
درود بر نوبهار
***
نصوح و وارسته
آرام، آهسته
دندان خشم بر جگر خسته بسته
پنجه در پنجه درفکنده
با نحس روزگار (خاصه در بهار)
ایستاده اند استوار
مردان کوتاه بالای بلند نظر
سلام بر فصل سبز
درود بر نوبهار
***
در دلدادگی
در گاه عاشقی
در فراز، در نشیب
چشم براه یک نگاه
اما بی نصیب
لبریز از سخن
خاموش و پرشکیب
ایستاده اند استوار
مردان کوتاه بالای بلند نظر
سلام بر فصل سبز
درود بر نوبهار
***
در بند حرامیان
بر چوبه های دار
یا خفته در خاک خونین خاوران
در خزان
در بهار
ایستاده اند استوار
مردان کوتاه بالای بلند نظر
سلام بر فصل سبز
درود بر نوبهار
یکم فروردین 1387، نیویورک
2 comments:
salam Baktash, yek shaeri peida kardam emrooz mesle shoma sher mige bebinid khoshetoon miad?
http://mr-torki.blogfa.com/
dovvomin sheresho bekhonid, mesle hamin sherie ke shoma goftid.
Mina :)
would you leave some talent for others or you want to conquer them all? ;0D
Atousa
Post a Comment